Historia Związku Kreuzbund

Kreuzbund ma swoje początki w kościele katolickim.  Ksiądz Józef Neumann założył w  1896 roku w Aachen - katolicki związek przeciwko nadużywaniu „napoi wyskokowych”, w tradycji ruchu wstrzemiężliwości i abstynencji.  Związek miał wtedy na celu przeciwstawić się rozpowszechnionemu w tamtych latach pijaństwu wśród ludzi biednych i zubożałych, przede wszystkim w nowo uprzemysławianych aglomeracjach miejskich.

W roku 1899 zmieniono nazwę Związku na „ Katolickie Przymierze Krzyża” (Katholisches Kreuzbündnis), a w 1926 roku na „Związek Krzyża” (Kreuzbund).

Do końca lat 60-tych Kreuzbund był ze względu na swoje wartości i przekonania Związkiem abstynenckim.  Członkowie Kreuzbund żyli wtedy solidarnie w abstynencji i w większości nie byli uzależnieni.

W 1957 roku Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zakwalifikowała uzależnienie od alkoholu jako chorobę. Również Niemiecki Sąd Federalny do Spraw Socjalnych uznał w 1968 roku  alkoholizm za chorobę. W ten sposób ruch samopomocy dla osób uzależnionych zyskał silne wsparcie. Od tamtego czasu osoby uzależnione mają prawo do leczenia odwykowego i terapii. Ze Związku Kreuzbund jako organizacji abstynenckiej powstał z czasem Związek samopomocy dla uzależnionych i ich bliskich, w którym  osoby uzależnione pełnią  czołowe funkcje organizacyjne.  

Dzisiaj osoby uzależnione i ich bliscy razem ksztaltują pracę miejscowych grup samopomocy oraz  wspólnie działają  na różnych szczeblach organizacyjnych i związkowych na obszarze całych Niemiec.

Tylko niewielu pracowników  Biura Federalnego w Hamm wspomagających  pracę Kreuzbund, jest na stałe zatrudnionych w Związku.

Proces przemiany od organizacji abstynenckiej do społeczności samopomocy osób uzależnionych znalazł  swój punkt kulminacyjny w 2004 roku, kiedy to  osoba bliska osoby uzależnionej wybrana została na przewodniczacą Rady Federalnej Zwiazku Kreuzbund. Jednocześnie zniesiony został  jeden z warunków ustawowych Związku, który zobowiązywał osoby bliskie nieuzależnione do życia w abstynencji.