
Historia Związku Kreuzbund
Kreuzbund ma swoje początki w kościele katolickim. Ksiądz Józef Neumann założył w 1896 roku w Aachen - katolicki związek przeciwko nadużywaniu „napoi wyskokowych”, w tradycji ruchu wstrzemiężliwości i abstynencji. Związek miał wtedy na celu przeciwstawić się rozpowszechnionemu w tamtych latach pijaństwu wśród ludzi biednych i zubożałych, przede wszystkim w nowo uprzemysławianych aglomeracjach miejskich.
W roku 1899 zmieniono nazwę Związku na „ Katolickie Przymierze Krzyża” (Katholisches Kreuzbündnis), a w 1926 roku na „Związek Krzyża” (Kreuzbund).
Do końca lat 60-tych Kreuzbund był ze względu na swoje wartości i przekonania Związkiem abstynenckim. Członkowie Kreuzbund żyli wtedy solidarnie w abstynencji i w większości nie byli uzależnieni.
W 1957 roku Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zakwalifikowała uzależnienie od alkoholu jako chorobę. Również Niemiecki Sąd Federalny do Spraw Socjalnych uznał w 1968 roku alkoholizm za chorobę. W ten sposób ruch samopomocy dla osób uzależnionych zyskał silne wsparcie. Od tamtego czasu osoby uzależnione mają prawo do leczenia odwykowego i terapii. Ze Związku Kreuzbund jako organizacji abstynenckiej powstał z czasem Związek samopomocy dla uzależnionych i ich bliskich, w którym osoby uzależnione pełnią czołowe funkcje organizacyjne.
Dzisiaj osoby uzależnione i ich bliscy razem ksztaltują pracę miejscowych grup samopomocy oraz wspólnie działają na różnych szczeblach organizacyjnych i związkowych na obszarze całych Niemiec.
Tylko niewielu pracowników Biura Federalnego w Hamm wspomagających pracę Kreuzbund, jest na stałe zatrudnionych w Związku.
Proces przemiany od organizacji abstynenckiej do społeczności samopomocy osób uzależnionych znalazł swój punkt kulminacyjny w 2004 roku, kiedy to osoba bliska osoby uzależnionej wybrana została na przewodniczacą Rady Federalnej Zwiazku Kreuzbund. Jednocześnie zniesiony został jeden z warunków ustawowych Związku, który zobowiązywał osoby bliskie nieuzależnione do życia w abstynencji.